Χαρακτηριστικά από το σύλλογο σημειώνεται: «Οι αφηγήσεις, οι τοποθετήσεις, τα επιστημονικά δεδομένα που κατέθεσαν αναπλήρωσαν το έλλειμμα των προγραμματισμένων βιντεοσκοπημένων συνεντεύξεων που λόγω τεχνικού κολλήματος δεν προβλήθηκαν.

Θέλουμε από καρδιάς, θερμά να ευχαριστήσουμε όλους τους εξαιρετικούς ομιλητές/ριες: τον Αντώνη Παρασκευόπουλο, επικεφαλής της Δ/σης Γεωργίας και Κτηνοτροφίας Τριφυλίας.

Τον Ηλία Μπιτσάνη δημοσιογράφο-ερευνητή και συγγραφέα. 

Τον Ιωάννη Πάζιο από την Ένωση Μεσσηνίας. Την Μαργαρίτα Ντεμερούκα ιστορικό, μέλος της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας Τριφυλίας.

Αν θα μπορούσε να σημειωθεί κάτι που άφησε με θετικό πρόσημο αυτή η εκδήλωση μας, είναι πρώτα η θετικότητα που εκπέμπουν οι ομιλητές ως προσωπικότητες και με την στάση της ζωής τους σαν επιστήμονες και πολίτες που έχουν υπερβεί τα τυπικά του επαγγέλματος ή της ιδιότητας τους και μεριμνούν για το κοινό καλό.

Τους ευχαριστούμε γι' αυτό!

Η Σταφίδα, άλλοτε εμβληματικό προϊόν της χώρας μας και των Γαργαλιάνων, τώρα απαξιωμένη και σχεδόν σε εξαφάνιση!

Παρ' όλο που η αξία της σε θρεπτικά συστατικά θα μπορούσε να την κατατάξει στις πρώτες θέσεις των υπερτροφών και με ισχυρή γεωγραφική ένδειξη, όπως η μαστίχα Χίου ή ο κρόκος Κοζάνης!

Σε μια δύσκολη και εχθρική συγκυρία για τον αγροδιατροφικό τομέα γενικά, διαπιστώσαμε εντούτοις πως η διατήρηση ή μη της παραγωγής της σταφίδας ως εθνικού προϊόντος, συνακόλουθα η προώθηση της εμπορικής και διατροφικής της αξίας έχει εξαρτηθεί από τις κεντρικές επιλογές και τα μέτρα που υιοθετήθηκαν και ακολουθούνται.

Ένα άλλο θέμα που σχολιάστηκε από το κοινό και συζητήθηκε, είναι η μεγάλη κτηριακή περιουσία (αποθήκες, οινοποιεία, σταφιδεργοστάσια), του πρώην ΑΣΟ, τώρα ΣΚΟΣ Α.Ε και η διαχείριση της ώστε κομμάτι αυτής να ξαναγυρίσει στην αγροτική κοινωνία και να διατεθεί σε κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς με σκοπό να αναδειχτεί το προϊόν της σταφίδας και οι περιοχές παραγωγής της, με την δημιουργία πχ μουσείου σταφίδας, διεξαγωγής φεστιβάλ, ημερίδων κά.

Και σε αυτές τις προτάσεις, υπήρξε θετική ανταπόκριση από τον Ιωάννη Πάζιο και ελπίζουμε σε συνέχεια και συνεργασία.

Η σταφίδα ιδίως, με τις καλές πρακτικές καλλιέργειας είναι επίσης φυτό προσαρμοσμένο και ανθεκτικό στο ξηρό μεσογειακό κλίμα, χωρίς να απαιτούνται εισροές σε νερό και χρήση χημικών ουσιών.

Η σταφίδα δεν γίνεται και δεν πρέπει να καταταχτεί σε μουσειακό είδος, ούτε κάνουμε "το μνημόσυνο" της όταν μιλάμε γι' αυτήν. 

Θυμόμαστε το παρελθόν και τους τρόπους του για να δώσουμε μέσω της γνώσης, της συνεργασίας, του σχεδιασμού μια ευκαιρία σε εμάς και στο μέλλον αυτού του μοναδικού φυτού, της σταφίδα»!