Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στις 9 το βράδυ στο Λαογραφικό Μουσείο Κυπαρισσίας, στην Άνω Πόλη. Τη συλλογή παρουσιάζουν η Τζένη Καραβίτη, συγγραφέας-μεταφράστρια και ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, συγγραφέας-δημοσιογράφος. Ποιήματα διαβάζουν ο Φώτης Βλάχος, η Μάρα Ζαχαροπούλου, η Μαρία Καπίρη, η Έφη Κοπελούδη, η Αιμιλία Μπούρα και η Έλενα Φοίφα. Στο πιάνο ο Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος. Συντονίζει η πρόεδρος του ΜΕΣΚ Σόνια Τουρκολιά.
Ο Μαχμούντ Νταρουίς (1941-2008) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της σύγχρονης αραβικής λογοτεχνίας και είναι παγκοσμίως γνωστός για το έργο του, που συνδυάζει πολιτική αφύπνιση και εσωτερική αναζήτηση. Εξόριστος από την πατρίδα του, την Παλαιστίνη, δημιούργησε έργα που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στην παγκόσμια λογοτεχνία. Έχει γράψει περισσότερες από 30 ποιοτικές συλλογές και 8 βιβλία πεζού λόγου. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες.
Η ανθολογία «Όταν έρθει το αύριο» περιλαμβάνει ποιήματα από δώδεκα από τις σπουδαιότερες ποιητικές συλλογές που έγραψε ο Νταρουίς από το 1966 ως το 2005. Η μετάφραση του βιβλίου από την Τζένη Καραβίτη, με επιμέλεια του Ρόνι Μπου Σάμπα, μεταφέρει στο ελληνικό κοινό τη βαθιά και συγκινητική γραφή τού παγκοσμίας φήμης Παλαιστίνιου ποιητή, αναδεικνύοντας την ανεκτίμητη αξία της λέξης και της ελπίδας μέσα από τον πόνο και τη νοσταλγία. Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμείται από πρωτότυπο χαρακτικό της εικαστικού Παρασκευής Ζέρβα.
Εκτοπισμός, απώλεια, εξορία, αντίσταση, έρωτας, ζωή, θάνατος, απουσία, μνήμη, γη, πατρίδα, φύση. Με αυτά και με πολύ περισσότερα μας φέρνει σε επαφή η ποίηση του εμβληματικού Άραβα ποιητή, ο οποίος, για να κατασκευάσει το συγγραφικό του σύμπαν, εκτός από το προσωπικό του βίωμα, αντλεί από τη βαθιά του γνώση των Γραφών, της κλασικής αραβικής λογοτεχνίας, της αραβικής ισλαμικής ιστορίας, της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας.
Πάνω από όλα, όμως, μας φέρνει σε επαφή με τον ίδιο μας τον εαυτό, με ό,τι πολυτιμότερο κρύβεται στα μύχιά μας. Και, κατά κάποιον τρόπο, με το έργο του στήνει και αυτός, όπως ο Σαίξπηρ, «μια παράσταση θηλιά, για να πιάσει τη συνείδηση του βασιλιά». Επειδή κάτι ήταν και εξακολουθεί να είναι «σάπιο στο βασίλειο της Δανίας».
