Απ' όπου να το πιάσεις το θέμα βρωμάει, βρωμάει και ζέχνει για την ακρίβεια. Αναφέρομαι στον περιφερόμενο θίασο που αλλάζει έργα και ηθοποιούς σαν τα πουκάμισα και ξαναγράφει, κατακρεουργώντας, όλη την κλασσική -ελληνική και παγκόσμια- δραματουργία. Αναφέρομαι στο άθλιο μπουλούκι της κακιάς ώρας που καμώνεται την κυβέρνηση και μάλιστα την επιτελική -τρομάρα τους.
Κυβέρνηση η οποία χαρακτηρίζεται αφενός από την συμμετοχή σε αυτήν αρκετών αγράμματων, απαίδευτων, αδίστακτων και ξετσίπωτα αδηφάγων (πρώτης γενιάς κατσαπλιάδες) με κοστούμι, και αφετέρου από την συμμετοχή κάποιων «βαριών» ονομάτων (δεύτερης ή τρίτης γενιάς κατσαπλιάδες), επειδή οι γερολαδάδες πρόγονοι τους επέβαλαν την συμπερίληψη του ονόματος τους στο “libro d’oro” της εγχώριας εξουσίας, κάνοντας καριέρα ως πιστά δουλικά και δαχτυλοδεικτούμενοι κολαούζοι αλλοδαπών αφεντάδων.
Τους ακούς να μιλάνε για τις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ με τόση προσήλωση και με τέτοια συγκίνηση “στις αρχές της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας” που νομίζεις ότι οι αναφορές τους συμπεριλαμβάνονται στις παρακαταθήκες του Περικλή από τον «Επιτάφιο Λόγο» του, που εκφώνησε στον Κεραμεικό με αφορμή την ταφή των πρώτων νεκρών του Πελοποννησιακού πολέμου.
Και αυτά λέγονται σε κάθε ευκαιρία ακόμα κι όταν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνομιλούν με τον φίλο τους Ερντογάν και χρηματοδοτούν την Τουρκία αναθέτοντας της πρωτεύοντα και στρατηγικό ρόλο στην «Ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας». Την Τουρκία, για να μην ξεχνιόμαστε, που με εισβολή έχει καταλάβει την μισή (Βόρεια) Κύπρο, που την εποικίζει, που δεν υπακούει σε κανένα ψήφισμα του ΟΗΕ, που είναι η μεγαλύτερη αναθεωρητική δύναμη στην περιοχή μας και διαρκής παράγοντας αστάθειας.
«Δεδομένος σύμμαχος»: Έτσι βαφτίζουν την δουλική υποταγή της χώρας.
Άλλοτε τους ακούς να μιλάνε για τον εγκληματία Νετανιάχου (με ένταλμα σύλληψης σε βάρος του για εγκλήματα πολέμου), για το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ, που προβαίνει καθημερινά σε γενοκτονία κατά του Παλαιστινιακού λαού και νομίζεις, με αυτά που λένε, ότι ο σύγχρονος και «ελεύθερος» κόσμος δίνει την ύστατη μάχη ύπαρξης του στην Γάζα.
Νομίζεις ακόμα ότι η Γάζα είναι το πεδίο όπου διεξάγεται η μεγαλύτερη μάχη της ιστορίας, η σύγχρονη Μάχη του Μαραθώνα.
Νομίζεις επιπλέον ότι ο Νετανιάχου είναι ο -στην εποχή μας- νέος ιδιοφυής και γενναίος στρατηγός Μιλτιάδης.
Νομίζεις τέλος ότι τα μωρά παιδιά των Παλαιστινίων (πριν ακόμα γεννηθούν και αποκοπούν από τον μητρικό ομφάλιο λώρο) είναι τρομοκράτες και ότι αποτελεί δίκαιη τιμωρία ο διαμελισμός τους από Ισραηλινούς πυραύλους όταν περιμένουν -σε προστατευόμενη περιοχή- να λάβουν λίγη τροφή ή ελάχιστο νερό ή αφήνονται να πεθάνουν από ασιτία, καθώς δεν επιτρέπουν στην ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια να φτάσει στον προορισμό της.
«Αντίσταση στην τρομοκρατία και στον αντισημιτισμό»: Έτσι βαφτίζουν την γενοκτονία των Παλαιστινίων και τις φασιστικές θηριωδίες του Ισραήλ.
Τους ακούς να μιλάνε (στα καθ’ ημάς) για το «Ελλάδα 2.0: Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», ισχυριζόμενοι ότι αποτελεί την παγκόσμια πρωτοπορία της Ψηφιακής επανάστασης, την οποία αντιγράφουν μέχρι και οι Ιάπωνες και ότι αποτελεί το Σχέδιο εκείνο που καθιστά την ελληνική οικονομία παγκόσμιο ζηλευτό πρότυπο, την ίδια ώρα που δεν βγαίνει ο μήνας για το 80% των Ελλήνων.
Tο οποίο Σχέδιο (Ταμείο στην πράξη) συστάθηκε από την Ε.Ε. για την ανάκαμψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μετά την μεγάλη οικονομική κρίση και για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας του Covid, και το οποίο (πακέτο Ανάκαμψης δεκάδων δις) διαχειρίζονται 20 μεγάλες οικογένειες στην χώρα μας ενώ όλοι εμείς οι υπόλοιποι την βγάλαμε με κάποια λιμά εκατομμύρια σε συσκευασίες των διαφόρων pass.
Τους ακούς να μιλάνε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ (την ρεμούλα, το φαγοπότι, το σκάνδαλο, την κορυφαία απατεωνιά των τελευταίων 50 χρόνων), αναφερόμενοι απλώς σε παθογένεια του παρελθόντος που διέλαθε της προσοχής τους και υποσχόμενοι ότι θα την θεραπεύσουν, αφού προηγουμένως “πάρουν πίσω, από τους κλέφτες, τα κλεμμένα”, και σου έρχεται απόγνωση.
Τους ακούς να μιλάνε (κρατικοδίαιτοι δημοσιογράφοι, επικοινωνιολόγοι ή πολιτικοί αναλυτές) ισχυριζόμενοι ότι οι ΜΕΘ είναι επαρκείς, ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη, ότι η ενέργεια είναι φτηνή αλλά ως λαός είμαστε σπάταλοι και ότι το μπάζωμα στα Τέμπη ήταν αναγκαίο για την προστασία του αγωγού φυσικού αερίου που διέρχεται από την Λάρισα.
Πρόσφατα μάθαμε έκπληκτοι(;) ότι η μονοπρόσωπη ΙΚΕ της πολιτικής αναλύτριας Μαριάννας Πυργιώτη, με απευθείας αναθέσεις, έλαβε ως αμοιβή για το παρεχόμενο έργο της περισσότερα από 600.000 ευρώ. Τους ακούς κι αναρωτιέσαι “αλήθεια, πόσο μαλάκα με θεωρούν;”
Βλέπεις, εδώ δεν ισχύει η παροιμία “όταν τρώνε δεν μιλάνε”, εδώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο: Όταν μιλάνε (υπέρ της κυβέρνησης) τρώνε (με 18 μασέλες).
Στο κάτω κάτω της γραφής
“Οι λαοί που εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς, κλέφτες, απατεώνες και προδότες δεν είναι θύματα αλλά συνένοχοι”.
Τζωρτζ Όργουελ, Βρετανός συγγραφέας
