Εικόνες που σχηματίζουν σκιές και περίοπτα φάσματα από την ακατάπαυστη εκπομπή των χρωμάτων και λέξεις που φιλοτεχνούν ένα πολυποίκιλο τοπίο από ευχές, χαιρετισμούς, κρίσεις και εννοιολογικές αναδομήσεις.

Ο ορυμαγδός των νοημάτων συγκινεί ακόμη και αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται την δύναμη των λέξεων, όλους εκείνους που ανασαίνουν ρυθμικά χωρίς να αισθάνονται την αλληλουχία των πρωτόλειων χαρακτηρισμών που εξέρχονται από την νοητική νησίδα, αυτή που εστιάζει το ενδιαφέρον των περιπατητών σε άγνωστες τοποθεσίες και μέρη.

Δεν απομονώνουμε δηλαδή έναν και μόνο αναζητητή των μεγάλων αποριών, τον εντάσσουμε απλά στην συμπερίληψη όλων εκείνων που περιπλανώνται μέσα στο βάθος του απέραντου πελάγου των εντυπώσεων από το κάλεσμα της αναπόδραστης σκέψης για το ιδεατό δημιούργημα του ανθρώπου που συνεχώς απομακρύνεται όσο ο χρόνος ελαττώνεται.

Οι εικόνες εναλλάσσονται και ποικίλουν σε σχέση με την ιλαρότητα των ψυχικών αντηχήσεων, είναι η ίδια η χαρά που περιβάλλει με σεμνότητα και φροντίδα τον συναισθηματικό περίκοσμο, ολοκληρώνοντας με τον τρόπο αυτό τον κύκλο της ζωτικής ευφορίας, ως ο μοναδικός στόχος του συλληπτού μάγματος της εμπειρικής εποπτείας.

Φθάνουμε άραγε ποτέ στο ασύλληπτο ή περιτριγυρίζουμε την ακραίφνεια του λόγου που μέσα στην γνησιότητα της επίρρωσής του ανασυνθέτει το λεκτικό πεδίο φτάνοντας στην πηγή της προέλευσής του και ελκύοντας τους μετόχους της λεκτικής διαδικασίας ώστε να αφεθούν στην μια και μοναδική εννοιολογική σημασία του; Είναι αυτό το αποκαλυπτικό λεχθέν το απαύγασμα της γλωσσικής εμπειρίας;

Με τον λόγο μπορούμε να διαβούμε τα μυστικά της σκέψης και πολύ περισσότερο να περιπλανηθούμε σε σκεπτικά δύσβατα και δύστροπα μονοπάτια, είναι ο λόγος που αποκαθηλώνει τις σημασίες και τις αποβάλλει στο στεγανό πεδίο της μερικότητας της έκφρασης, αν υποτεθεί πως η έκφραση ελαττώνει τις πιθανότητες απαξίωσης της πληρότητας του Όλου.

Μαζί με τον λόγο όμως συνοδοιπορούν και οι εικόνες όλου του σκεπτικού φάσματος, είναι αυτή η διαδικασία που εμπλουτίζει τις πηγές του πνεύματος με το γάργαρο νεόφερτο ποτάμι των ιδεών.

Έχουμε λοιπόν ενώπιον μας ένα θαυματουργό ίζημα της μεγάλης σκέψης που αναμειγνύεται με την κοσμοθεωρητική αντίληψη του παντοτινού συμβαίνοντος μέσα στην γοητεία του υψηλού και αδιόρατου επικοινωνιακού μεγαλείου με την Φύση και το Θεό, που τον αποκάλεσαν έτσι για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους ως θνητοί που πρέπει πάντα να υποτάσσονται στο μεγαλείο του Αγνώστου.

Ο φάρος των ιδεών είναι αυτός που εκπέμπει ανατέμνοντας τις σκέψεις που εκπορεύονται από τις σαγηνευτικές εικόνες της εγκεφαλικής διέγερσης, ένα τοπίο που απολαμβάνει κανείς αγναντεύοντας τον οραματικό ψυχικό διάκοσμο. ΟΙ εικόνες δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ όσα ταξίδια και αν κάνουμε σε άγνωστους τόπους, όσο και αν περιπλανιόμαστε ανάμεσα σε συμμάχους και εχθρούς του αφηγηματικού πεδίου της ζωής.

Η λαμπρότητα των εικόνων που μας χορταίνει παροδικά μας εξελίσσει στο πέρας του χρόνου, μας μεταλαμπαδεύει τις αξίες που αποκαλύπτει η ιλαρότητα της ποιητικής ερμηνείας του κόσμου έτσι όπως τον μάθαμε από μικροί και τον συνηθίσαμε να μας παραπλανά με την γήινη περατότητά και την συμπαντική α-χρονικότητά του .

Αυτός ήταν και είναι ο ρόλος των εικόνων του σκεπτικού φάσματος που τόσο μας εξημερώνει θεαματικά, εισάγοντάς μας δημιουργικά στο εκάστοτε ψυχικό μεγαλείο.

Εμείς είμαστε αυτοί που θα πρέπει να αναζητούμε πάντα την ποιητική εγρήγορση και έξαρση, εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να στοχοθετούμε τα νέα εικονικά φάσματα που διατρέχουν την φαντασία και μας συναρπάζουν.

Το ταξίδι των εικόνων είναι μακρινό και ελκυστικό, αναπόφευκτο και προκλητικό. Η ανθρώπινη διάθεση όμως και η ερμηνευτική δεινότητα το ανασυνθέτει, το ανασυγκροτεί και το εμπλουτίζει, ανοίγοντας με τον τρόπο αυτό νέα νοητικά πεδία από την στιγμή που η σκέψη πότε είναι εδώ και πότε εκεί, πότε ξεκουράζει και πότε ταλαιπωρεί.

Ως άνθρωποι έχουμε τον ρόλο της καθοδήγησης του εικονιστικού ταξιδιού, μια καθοδήγηση που δεν σχετίζεται με κάποιου είδους εντολοδόχο διαδικασία του επιβαλλόμενου σκεπτού.

Απλά και συνετά, είμαστε εμείς που αναμειγνύουμε τις εικόνες με τα ατελή πεδία της σκέψης. εμείς που κοσμούμε την προσωπικότητά μας με τις ζωγραφιές και την φαντασία του ψυχικού μεγαλείου που αναδιατάσσει τον τελικό προορισμό, κατευθύνοντάς τον πάντα προς κάτι βαθύτερο και κατ΄επέκτασιν ανεξιχνίαστο.

Και όλα αυτά γιατί το φάσμα των εικόνων συστέλλεται και διαστέλλεται στα μύχια της μοναδικής διερώτησης για το Ένα και το μοναδικό που διατρέχει το σύμπαν και το άπειρο.

Γιατί με τις εικόνες ενδοσκοπούμε και συντομεύουμε την διαδρομή προς τα ενδότερα της αδιερεύνητης ψυχής.

Ανασκοπούμε άρδην τη ζωή αγναντεύοντας το χαοτικό της φάσμα με τα μύρια χρώματα και τις αποχρώσεις.

Προσφέρουμε με σύνεση το μάγμα των αλγεινών ή μη εντυπώσεων και οραμάτων για το αχαλίνωτο και συνάμα εντυπωσιακό ταξίδι μέχρι το τέλος μιας αρχής που σηματοδότησε και υπερβαίνει τον κόσμο της εμπειρίας.