Ο τουρισμός δεν είναι φιέστες, λόγια και πρόχειρες καμπάνιες, μόνο για μια μέρα της γιορτής του τουρισμού. Είναι στρατηγική, συνέχεια και όραμα. Το απέδειξε ο Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη, όπου μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία μετέτρεψε μια πόλη ξεχασμένη από τον διεθνή τουριστικό χάρτη σε κορυφαίο city break προορισμό της Ευρώπης.
Και τι έκανε
Δημιούργησε brand.
Το «Thessaloniki – Many stories, one heart». Η πόλη απέκτησε ταυτότητα και διεθνή αναγνωρισιμότητα.
Έστησε θεσμικό φορέα. Τον Οργανισμό Τουρισμού Θεσσαλονίκης, με Δήμο, Περιφέρεια και επιχειρηματίες. Άνοιξε πλατφόρμα διαδικτυακή με εφαρμογές για όλους τους επισκέπτες. Ο τουρισμός έγινε συλλογική υπόθεση, όχι προσωπικό επικοινωνιακό σόου.
Άνοιξε την πόλη στους επισκέπτες. Στοχευμένες καμπάνιες σε ξένες αγορές, προσκλήσεις σε δημοσιογράφους και tour operators, με δική του παρουσία σε διεθνείς εκθέσεις και εκδηλώσεις υποστήριξης των εμβληματικών προϊόντων.
Επένδυσε στον πολιτισμό και τη γαστρονομία. Φεστιβάλ, εκδηλώσεις, προβολή της κουζίνας και της πολυπολιτισμικής ιστορίας.
Έφερε αποτελέσματα, μοναδικά για την αγαπημένη του πόλη.
Διπλασιασμός τουριστών, διεθνή αναγνώριση, εισροή εσόδων.
Και η Καλαμάτα;
Παρά το ότι διαθέτει έτοιμο brand παγκόσμιας εμβέλειας οπως το ΠΟΠ ελιά και ελαιόλαδο Καλαμάτας, η δημοτική αρχή Βασιλόπουλου περιορίζεται σε σποραδικές δράσεις και κενές εξαγγελίες. Δεν υπάρχει στρατηγική δεκαετίας, δεν υπάρχει ενιαίος φορέας τουρισμού, δεν υπάρχει δημοτική διαδικτυακή πλατφόρμα διαχείρισης επισκεπτών και καταλυμάτων, δεν υπάρχει καν συνολική προβολή του Δήμου πέρα από το παραλιακό μέτωπο.
Η πόλη μας που θα μπορούσε να σταθεί ως διεθνές παράδειγμα βιώσιμου τουρισμού παραμένει εγκλωβισμένη σε μισές κινήσεις. Τα ίδια κάθε χρόνο.
Καμία σοβαρή αξιοποίηση του brand “Καλαμάτα – ελιά & ελαιόλαδο”.
Καμία ανάδειξη των περιοχών Natura 2000 (Νέδοντας και Ταΰγετος), που θα μπορούσαν να γίνουν κορυφαίοι οικοτουριστικοί προορισμοί.
Καμία επένδυση σε θεματικό τουρισμό: επισκέψιμα ελαιοτριβεία, αγροτουριστικές εμπειρίες, τοπικα ιστορικά μοναστήρια, γαστρονομικές διαδρομές μένουν αναξιοποίητα.
Καμία πραγματική στρατηγική βιωσιμότητας. Αντί για ολόκληρο τον Δήμο σε κλιματικά ουδέτερη ζώνη με βιολογικές καλλιέργειες, αρκούμαστε σε «ουδέτερη πόλη» στα χαρτιά.
Καμία πρόβλεψη για αστικές υποδομές που φέρνουν τουρισμό. Ιδιαίτερα το τραμ που κάποτε είχε η Καλαμάτα και σήμερα αποτελεί σήμα κατατεθέν πόλεων όπως η Λισαβόνα και το Σαν Φρανσίσκο.
Η διαφορά είναι ξεκάθαρη και θλιβερή.
Ο Μπουτάρης μίλησε με έργα και νούμερα,· η Καλαμάτα μιλά με δηλώσεις για μέτρα τουριστικά χωρίς περιεχόμενο.
Κύριε Βασιλόπουλε, ο τουρισμός δεν αντέχει άλλη διαχείριση «της στιγμής». Χρειάζεται στρατηγικό σχέδιο δεκαετίας, χρειάζεται όραμα, χρειάζεται τολμηρές αποφάσεις. Αλλιώς, θα μείνουμε να χειροκροτούμε τις επιτυχίες των άλλων πόλεων, ενώ η Καλαμάτα θα έχει χάσει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ιστορίας της. Και όταν θα ανεβαίνουν αλλού οι τιμές θα έρχονται εδώ οι επισκέπτες να την βγάλουν τσάμπα.
* Γεωλόγος - Γεωτεχνικός Περιβάλλοντος M.Sc. Αντιπρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Πελ. & Δ. Ελλάδος. Πρόεδρος ΑΣ Καλαμάτας. Δημοτικός Σύμβουλος.
