Πριν από 10 ημέρες, απαντώντας ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε όσα είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης για την παρουσία-ντεκόρ της χώρας μας στην διάσκεψη για τη Γάζα, στο Σαρμ ελ- Σέιχ της Αιγύπτου, ανάφερε:
“Αν είσαστε εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε; Θα πιάνατε τον Τραμπ από το πέτο και θα του λέγατε go back;”, ενώ στη συνέχεια στρεφόμενος προς τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ είπε με «βοναπαρτικό» τρόπο που θύμιζε αυτοκράτορα και όχι εκλεγμένο πρωθυπουργό:
“Υπερασπίζομαι τα εθνικά συμφέροντα και φροντίζω η χώρα να μην είναι ρεντίκολο της Ευρώπης όπως ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ”.
Να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας, μιας εξ αρχής, αναφορικά με την μέγιστη ύβρη που διέπραξε ο δις εκλεγμένος -και τιμημένος με την ψήφο του ελληνικού λαού- πρωθυπουργός της χώρας: Το πολιτικό ανάστημα ενός ανδρός (ή μιας γυναικός) δεν κρίνεται μόνο από τα πεπραγμένα του, αλλά και από την στάση που τήρησε επί των πεπραγμένων του αντιπάλου του, κατά την διάρκεια της βάρδιας του άλλου.
Ο πρωθυπουργός που αποκαλεί «ρεντίκολο» την χώρα του (την περίοδο που κυβέρνησε ο κύριος πολιτικός του αντίπαλος) είναι πολικός νάνος γιατί ακόμα κι αν η αναφορά έχει βάση αληθείας ισχύει η ρήση του μέγιστου ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη:
“Όταν η συμφορά συμφέρει λογάριαζε την για πόρνη”.
Κάτι ακόμα που θα όφειλε να γνωρίζει ο πολύπειρος πολιτικός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ότι ποτέ καμία χώρα σε οποιαδήποτε ιστορική περίοδο, δεν γίνεται ρεντίκολο, αντίθετα ρεντίκολο συχνά γίνονται οι κυβερνήσεις με τις παραλήψεις ή τα πεπραγμένα τους και φυσικά οι επικεφαλείς των κυβερνητικών σχηματισμών πρόεδροι και πρωθυπουργοί.
Και επειδή η αναφορά για «χώρα ρεντίκολο της Ευρώπης επί ΣΥΡΙΖΑ» έγινε για την τότε ασκούμενη εξωτερική πολιτική, θα ήθελα να ρωτήσω ευθέως:
Καθιστούν ρεντίκολο την κυβέρνηση της ΝΔ στην διεθνή πολιτική σκηνή οι συνεχείς αναφορές για απομονωμένο Ερντογάν;
Για οικονομικά χρεοκοπημένη Τουρκία η οποία δεν υπολογίζεται από τις διεθνείς αγορές;
Για μπλοκάρισμα της Τουρκίας από τον Μπάιντεν πρώτα και τον Τραμπ στην συνέχεια στην αναβάθμιση των F16 και της αγοράς των F35;
Όταν όλες οι -πιο πάνω- πολιτικές αναφορές και εκτιμήσεις έχουν διαψευστεί με τον πιο εμφατικό τρόπο γίνεται ή όχι διεθνώς ρεντίκολο η κυβέρνηση;
Έγινε η όχι ρεντίκολο ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν ο Ερντογάν τον έστησε και ματαίωσε την προγραμματισμένη συνάντηση τους στο πλαίσιο της 80ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ;
Και μην τολμήσει κάποιος να μηρυκάσει την γνωστή καραμέλα ότι αιτία της ματαίωσης τελικά ήταν η συμμετοχή του Τούρκου προέδρου στην συνάντηση των ηγετών των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών γιατί η εν λόγω συνάντηση ήταν γνωστή πολλές μέρες πριν κλειστεί η συνάντηση του Τούρκου προέδρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Ακόμα ας θυμηθούμε κάποιες χαρακτηριστικές και κραυγαλέες περιπτώσεις που η χώρα μας έγινε ρεντίκολο διεθνώς εξ αιτίας των πράξεων ή παραλήψεων της:
Περίπτωση 1η, οι απευθείας αναθέσεις από την πρώην γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου, η οποία έφτασε στο σημείο να αναθέτει σε εταιρεία αλουμινοκατασκευών την παραγωγή χειρουργικών μασκών, απολύτως ακατάλληλων αφού ήταν στο μέγεθος παιδικού….κλινοσκεπάσματος.
Περίπτωση 2η, η περιβόητη «λίστα Πέτσα» και η κατάταξη της χώρας μας στην 107η θέση παγκοσμίως και τελευταία στην ΕΈ στην ελευθερία του Τύπου, όπως και τα ψηφίσματα από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για τον κίνδυνο της ελευθεροτυπίας στην Ελλάδα.
Περίπτωση 3η, το σκάνδαλο Novartis για το οποίο οι ΗΠΑ εισέπραξαν από την φαρμακευτική εταιρεία 350 εκατομμύρια δολάρια (για όσα διέπραξαν στην Ελλάδα) και η Ελλάδα δεν εισέπραξε ούτε σεντς.
Περίπτωση 4η, οι παρακολουθήσεις ακόμα και με παράνομα λογισμικά πολιτικών αρχηγών, πολιτικών αντιπάλων, υπουργών της κυβέρνησης, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων.
Περίπτωση 5η, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ από την διερεύνηση του οποίου (παρά τα στοιχεία της Ευρωπαίας Εισαγγελέως) εξαιρέθηκαν οι εμπλεκόμενοι υπουργοί και κάθε πολιτικό πρόσωπο και δεν κλήθηκαν καν να καταθέσουν οι «φραπέδες», οι «χασάπηδες», αλλά και η γαλάζια αγρότισσα Πόπη Σεμερτζίδου (των 2,5 εκατομμυρίων επιδότηση) με την ιδιαίτερη αδυναμία στις Φεράρι και στην Πόρσε.
Περίπτωση 6η, ο εργασιακός μεσαίωνας της 13ωρης εργασίας των 37 ημερών κατ’ έτος (ήτοι περισσότερες από 3 ημέρες/μήνα) που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση και προκάλεσε τα ειρωνικά σχόλια του διεθνούς τύπου, από την Ευρώπη μέχρι το δίκτυο της Μιανμάρ, Myanmar International Tv.
Περίπτωση 7η, η απαγόρευση συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα και η στρατικοποίηση της φύλαξης του δια της ανάθεσης (της καθαριότητας) στο υπουργείο άμυνας. Ούτε η χούντα δεν είχε νομοθετήσει αναλόγως.
Περίπτωση 8η, η διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών και ο «αρμόδιος» υπουργός Κώστας Καραμανλής, μας εκθέτουν πολύ πέραν του ρεντίκολου.
Κι όπως έλεγε η Τζένη Καρέζη στην ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος»: “Τελικά γίναμε το κορόιδο του κορόιδου”, εμείς γίναμε -προ πολλού- το ρεντίκολο του ρεντίκολου.
Στο κάτω κάτω της γραφής
“Έχουμε χαραμίσει την Ιστορία σαν μια παρέα μεθυσμένων που ρίχνουν ζάρια, πίσω στις αντρικές τουαλέτες του τοπικού μπαρ”.
Τσαρλς Μπουκόφσκι, Αμερικανός συγγραφέας
