Αγαπημένος φίλος δημοσιογράφος και συγγραφέας μου διηγήθηκε το ακόλουθο συμβάν:

Αρχικά είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο, το οποίο στη συνέχεια συμπλήρωσε με περισσότερα στοιχεία έρευνας και το εξέδωσε σε βιβλίο, για την ταραγμένη περίοδο 2008 (πριν από τα μνημόνια)–2018 (έξοδος από τα μνημόνια) όταν ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος διάβασε το βιβλίο, κάλεσε το φίλο μου στο γραφείο του στη Βουλή να τον συγχαρεί θερμά.

Έκπληκτος ο φίλος μου τον ρώτησε:

“Κύριε πρόεδρε, με συγχαίρετε όταν για την περίοδο της διακυβέρνησης σας, πολιτικά βέβαια, σας περνάω γενεές δεκατέσσερις;” για να λάβει την απάντηση:

“Αγαπητέ μου την κριτική σας εύκολα μπορώ να αντικρούσω, είναι απόψεις βλέπετε, τα ιστορικά γεγονότα όμως δεν καταρρίπτονται καθόλου εύκολα και στην περιγραφή τους είσαστε απολύτως ακριβής όσο και τεκμηριωμένος, γι’ αυτό και σας συγχαίρω”.

Πράγματι, τα γεγονότα είναι αμείλικτα και αντίθετα από τις απόψεις δεν αλλάζουν με ευχές, δεν επιδέχονται ερμηνείες, δεν δείχνουν έλεος ούτε κατανόηση, δεν επηρεάζονται από συναισθήματα ή πολιτικές σκοπιμότητες, αντέχουν στην τερατόμορφη προπαγάνδα και έχουν την «συνήθεια» να αφήνουν πίσω τους αποδείξεις, συνέπειες και σκληρά μαθήματα.

Πως να αποσιωπήσεις ή αποφορτίσεις τις ριζικά καταλυτικές    ιστορικές συνέπειες που προξένησε στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453;

Πως να διαστρεβλώσεις τα αδιάψευστα στοιχεία της βίας, της κοινωνικής ανατροπής, της άνθησης των τεχνών, της έκρηξης των επιστημών, της κοινωνικής και οικονομικής φιλελευθεροποίησης που επέφερε η Γαλλική Επανάσταση, με παραπειστικές ιδεολογικές προσεγγίσεις και ερμηνείες;

Πως να κουκουλώσεις -πέραν από την εγκληματική πολιτική ευθύνη- τα αντικειμενικά γεγονότα του ξεριζωμού και της αναντίρρητες συνέπειες της προσφυγιάς ως συνέπεια της Μικρασιατικής Καταστροφής;

Πολλοί ιστορικοί, με πρώτο τον Θουκυδίδη, τονίζουν ότι το καθήκον τους είναι να αποτυπώνουν τα γεγονότα «ως αληθώς ερρήθη», χωρίς ωραιοποιήσεις ή πάθη γιατί μόνο έτσι η ιστορία κατορθώνει να διδάξει.

Το ΑντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο (ουσιαστικά ΑντιΤσίπρα) αναπτύχθηκε την περίοδο «των πλατειών», εντάθηκε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε -πρώτη φορά- Αξιωματική Αντιπολίτευση την περίοδο 2012-2014, έφτασε στο απόγειο του την περίοδο της διακυβέρνησης του 2015-2019, συνεχίστηκε αμείωτο την πρώτη τετραετία Μητσοτάκη 2019-2023, έδειξε σημεία μεγάλης κάμψης αμέσως μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του κόμματος του, και ξαναφούντωσε (με αμιγώς ΑντιΤσίπρα χαρακτηριστικά) με χοντροκομμένες, χυδαίες, και γκαιμπελίστικες επιθέσεις μόλις έγινε γνωστό ότι ο Τσίπρας με την «Ιθάκη» σπάει την σιωπή του και ακόμα χειρότερα (για τους ορκισμένους εχθρούς του) ότι -μετά την παραίτηση του από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ- ετοιμάζει την επαναφορά του στην ενεργό κεντρική πολιτική σκηνή.

Να θυμηθούμε ότι η κραταιά προπαγάνδα του συστήματος καταλόγισε στον Αλέξη Τσίπρα -όλα αυτά τα χρόνια- από το προπατορικό αμάρτημα μέχρι τις 10 πληγές του Φαραώ:

• Είπε θα βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ.
• Είπε θα διαγράψει μονομερώς το χρέος.
• Είπε θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ με έναν νόμο κι ένα άρθρο.
• Έφερε τα μνημόνια.
• Έφερε τα capital controls.
• Είπε θα κάνει δημοψήφισμα για το ευρώ.
• Πούλησε το όνομα της Μακεδονίας για της συντάξεις

Ο Αλέξης Τσίπρας προ ημερών εξήγησε, με την σειρά του, γιατί έγραψε την «Ιθάκη»:

“Ηρθε η ώρα, λοιπόν, να ακουστεί και η δική μου φωνή. Η ώρα να ειπωθεί η αλήθεια όπως τη βίωσα. Η δική μου αλήθεια”.

Ωστόσο την περασμένη Κυριακή ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξη του προσπάθησε (με απόψεις και ιδεοληψίες) να διαστρεβλώσει τα ιστορικά γεγονότα ή στην καλύτερη περίπτωση να τα αποσιωπήσει:

Είπε ότι η Μέρκελ του ζήτησε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ έως ότου σταθεί στα πόδια της. Δεν είπε ότι ποτέ ο Τσίπρας δεν ζήτησε την έξοδο μας από την ευρωζώνη (Grexit) με το δημοψήφισμα.

Είπε (γελοιοποιούμενος) ότι ο Τσίπρας και ο Καμμένος, παρέα με την Χρυσή Αυγή, ανέτρεψαν την κυβέρνηση του. Δεν είπε ότι έφερε την Προεδρική εκλογή 3 μήνες ενωρίτερον (γνωρίζοντας ότι δεν θα ψηφιστεί ο Σταύρος Δήμας) για να υλοποιηθεί το σενάριο της Αριστερής παρένθεσης.

Μίλησε για το τρίτο αχρείαστο    μνημόνιο. Δεν είπε ότι δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το δικό του δεύτερο μνημόνιο, ότι άφησε ανοιχτή την Πέμπτη αξιολόγηση, ότι γελάνε και τα περιστέρια στο Σύνταγμα με το mail Χαρδούβελη.

Πολύ σύντομα το χαστούκι της «Ιθάκης» θα πέσει, γιατί όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος στον φίλο μου “τα ιστορικά γεγονότα δεν καταρρίπτονται καθόλου εύκολα”.

Στο θεατρικό έργο του Γρηγόρη Ξενόπουλου «O Πειρασμός» ο βασικός ήρωας κάνει έναν μεγάλο μονόλογο χωρίς να αναφέρεται στην ουσία, που στο έργο είναι η…..ταμπακιέρα!!!

Έκτοτε έγινε γνωστή η φράση, που λέγεται όταν κάποιος προσπαθεί να μιλήσει γύρω γύρω από ένα θέμα αλλά όχι για την ουσία του:

“Καλά όλα κι άγια μας τα είπες ρε φιλαράκι, αλλά για την ταμπακιέρα ουδέν”.

Στο κάτω κάτω της γραφής

“Η μάχη του Μαραθώνα ήταν πιο σημαντικό γεγονός για την ιστορία της Αγγλίας από τη μάχη του Χάστινγκς”.

Τζων Στιούαρτ Μιλ, Άγγλος φιλόσοφος