“Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να λειτουργεί υπό καθεστώς εξάρτησης και περιορισμών.

Απαιτείται ένα νέο κοινωνικό και θεσμικό συμβόλαιο μεταξύ κεντρικού κράτους και αυτοδιοίκησης, βασισμένο στην αποκέντρωση, την επάρκεια πόρων και την εμπιστοσύνη στους δήμους”, τονίζει η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (ΠΕΔ) Πελοποννήσου, σε ψήφισμα της γενικής της συνέλευσης, ενόψει του ετήσιου τακτικού συνεδρίου της ΚΕΔΕ, 6–8 Νοεμβρίου στην Αλεξανδρούπολη.

Την ίδια ώρα ο ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου ανακοίνωσε την τιμολογιακή πολιτική του για το 2026 και τα πράγματα δεν είναι καθόλου αισιόδοξα και ενθαρρυντικά. Η πλειονότητα των δήμων της Περιφέρειας καλείται να πληρώσει σχεδόν 140 ευρώ τον τόνο: 99,6784 ευρώ για τη διαχείριση στις μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων με ΣΔΙΤ, επιπλέον 35 ευρώ τον τόνο τέλος ταφής και 4,88 ευρώ για λειτουργικά έξοδα του ΦΟΔΣΑ και για το αντισταθμιστικό όφελος που πρέπει να αποδοθεί στους ΟΤΑ υποδοχής των μονάδων.

“Το τέλος ταφής δεν εναπόκειται στην αποφασιστική αρμοδιότητα του ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου, καθώς αποτελεί υποχρεωτική πρόβλεψη της νομοθεσίας, αλλά αναφέρεται σε αυτήν για λόγους πληρότητας”, ξεκαθαρίζει η Εκτελεστική Επιτροπή του Φορέα. Για το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων και του τέλους ταφής “η θέση της ΠΕΔ Πελοποννήσου παραμένει σταθερή για κατάργηση του άδικου τέλους ταφής και ενίσχυση της διαλογής στην πηγή μέσω των υποδομών ανακύκλωσης και κυκλικής οικονομίας”.

Για το Περιφερειακό Σύστημα Διαχείρισης Απορριμμάτων ζητεί “αναθεώρηση των τιμολογιακών πολιτικών, ώστε να μην επιβαρύνονται υπέρμετρα οι δημότες”.

Τελικά, το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι πολύ σοβαρό και πανάκριβο. Δεν έχει καμία σχέση με τα 69 ευρώ τον τόνο, που προβάλλονταν και προπαγανδίζονταν και δικαιώνει όσους έκαναν λόγο για 120 και 130 ευρώ τον τόνο.

Η ΠΕΔ Πελοποννήσου που ζητεί την κατάργηση του άδικου τέλους ταφής, την ενίσχυση της διαλογής στην πηγή και την αναθεώρηση των τιμολογιακών πολιτικών, ώστε να μην επιβαρύνονται υπέρμετρα οι δημότες, θα αγωνιστεί με συνέπεια, θα αντιπαρατεθεί με την κεντρική εξουσία, για να πετύχει τα αυτονόητα που ζητεί;