Και ενώ η ρωσική βαρβαρότητα κατά του άμαχου πληθυσμού στην Ουκρανία συνεχίζεται, και ενώ οι Ουκρανοί μάχονται για την ανεξαρτησία και επιβίωσή τους, νέα σενάρια και υποθέσεις από εμπλεκόμενους και μη στο ουκρανικό έρχονται να ταράξουν τα νερά.
Και δεν φτάνει που η σιωπή για τα παρατεταμένα ρωσικά εγκλήματα είναι πρωτοφανής, κάποιες σημαίνουσες διεθνείς προσωπικότητες έρχονται να ρίξουν λάδι στη φωτιά.
Εν ολίγοις περίπου να κρατήσουν μια ουδετερότητα η να κουνήσουν το δάχτυλο σε χώρες της ΕΕ σε αντιδιαστολή με των συνεχιζόμενη ρωσική βαρβαρότητα. Ο λόγος για την πρώην γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τις θεωρίες της για τις ευθύνες κάποιων στην ΕΕ πριν ξεσπάσει η ρώσικη εισβολή.
Τι λέει λοιπόν η Μέρκελ σε πρόσφατη συνένετυξή της; Ότι ο διάλογος της ΕΕ με τον Πούτιν απέτυχε πριν από την εισβολή στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με την πρώην Γερμανίδα καγκελάριο, οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία αντιτίθενται σε άμεσες συνομιλίες της ΕΕ με τον Πούτιν.
Πριν από την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, η τότε Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επιθυμούσε έναν στενότερο διάλογο της ΕΕ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τότε, το καλοκαίρι του 2021, μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, επιδίωξε ένα νέο μορφότυπο συνομιλιών, «ώστε να μιλάμε απευθείας με τον Πούτιν ως Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε η Μέρκελ σε συνέντευξή της στο ουγγρικό portal «Partizán».
Τότε ένιωσε «ότι η συμφωνία του Μινσκ δεν λαμβάνεται πλέον σοβαρά υπόψη». Η διαπραγμάτευση της ειρηνευτικής συμφωνίας του Μινσκ ήταν σωστή, «μόνο που μετά, λόγω του κορονοϊού, δεν είχαμε πλέον καμία δυνατότητα να επικοινωνήσουμε απευθείας με τον Πούτιν, και αυτό ήταν πολύ κακό για την περαιτέρω εξέλιξη», δήλωσε η Μέρκελ.
Η συμφωνία είχε συναφθεί το 2015 με στόχο τον τερματισμό των συγκρούσεων που ήδη επικρατούσαν τότε στην ανατολική Ουκρανία.
Ως γνωστόν, τα πρώτα πρωτόκολλα της συμφωνίας του Μινσκ υπογράφηκαν το 2014 από τη Ρωσία, την Ουκρανία, φιλορώσους αυτονομιστές από το Ντονμπάς και εκπροσώπους του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).
Η συμφωνία προέβλεπε άμεση κατάπαυση του πυρός υπό την επιτήρηση του ΟΑΣΕ, αποχώρηση «ξένων μισθοφόρων» από την Ουκρανία και δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης ασφαλείας.
Αλλά η Μόσχα επέμεινε επίσης στο Κίεβο να παραχωρήσει προσωρινό «ειδικό καθεστώς» στις ούτω καλούμενες «Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ» και «του Λουχάνσκ», τις δύο αυτονομιστικές περιοχές στο Ντονμπάς.
Αντί να βοηθήσει την Ουκρανία να ανακτήσει τον έλεγχο στα ανατολικά της εδάφη, η συμφωνία επέτρεψε στους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αντάρτες να πραγματοποιήσουν τοπικές εκλογές και τους νομιμοποίησε ως συμβαλλόμενο μέρος στη σύγκρουση.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η παράταση της σύγκρουσης και η αναμενόμενη τελικά όπως εξελίχθηκε εισβολή της Ρωσίας κατά ενός ανεξάρτητου κράτους, μια εισβολή που έλαβε χώρα για δεύτερη φορά από την Ρωσία μετά την εισβολή στην Γεωργία το 2008 και πάλι με πρόφαση την προστασία του ρωσόφωνου πληθυσμού.
Εν προκειμένω λοιπόν έχουμε δύο εισβολές μέσα σε 14 χρόνια από τη Ρωσία, γεγονός αδιανόητο για μια εποχή που υποτίθεται είναι μακριά από τους δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους.
Τι λέει όμως η πρώην καγκελάριος και σε ποιους επιρρίπτει ευθύνες;
«Οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία ήταν και είναι κατά των άμεσων συνομιλιών της ΕΕ με τον Πούτιν».
Οι άμεσες συνομιλίες της ΕΕ με τον Πούτιν «δεν υποστηρίχθηκαν από ορισμένους», «κυρίως από τις χώρες της Βαλτικής, αλλά και από την Πολωνία, επειδή φοβόντουσαν ότι δεν θα είχαμε κοινή πολιτική απέναντι στη Ρωσία», εξήγησε η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας.
«Η άποψή μου ήταν ότι πρέπει να εργαστούμε για να έχουμε μια κοινή πολιτική. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν συνέβη, και ναι, τότε αποχώρησα από το αξίωμα και τότε ξεκίνησε η επιθετικότητα του Πούτιν. Σήμερα δεν μπορούμε πλέον να διευκρινίσουμε τι θα είχε συμβεί αν…», είπε η Μέρκελ.
Πρόκειται για ένα προφανές ατόπημα στην επιεικέστερη των περιπτώσεων της Μέρκελ η οποία αποσιωπά τις δολοφονικές επιθέσεις του ρωσικού στρατού κατά του άμαχου ουκρανικού πληθυσμού, προκαλώντας ευθέως το κοινό αίσθημα που σαφώς έχει μάτια και βλέπει και δεν ενδιαφέρεται για τα παρασκήνια πριν την εισβολή παρά για τα πεπραγμένα.
Η σιωπή της καγκελαρίου για όλα όσα έχουν συμβεί τα 4 τελευταία χρόνια και όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν από την ρωσική επιθετικότητα, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από καμιά δήθεν "αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τον Πούτιν».
Και για ποια διαπραγμάτευση μιλάμε αλήθεια, όταν αναφερόμαστε στον ενορχηστρωτή των εγκλημάτων στην Τσετσενία που τόσο καλά είχε περιγράψει η δολοφονημένη δημοσιογράφος Άννα Πολιτόσφκαγια στο περίφημο και διαβόητο βιβλίο της «Η Ρωσία του Πούτιν»;
Η συνέντευξη με έναν δημοσιογράφο του «Partizán» δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο πριν από μερικές ημέρες. Η Μέρκελ βρισκόταν στις 1 Οκτωβρίου στην ουγγρική πρωτεύουσα Βουδαπέστη για να προωθήσει την ουγγρική μετάφραση των απομνημονευμάτων της.
Στην Ουγγαρία κυβερνά ο ακροδεξιός αιρετικός της ΕΕ Βίκτορ Όρμπαν για την σημειολογία του θέματος.
Μια εκπρόσωπος της Μέρκελ δήλωσε τη Δευτέρα, απαντώντας σε ερώτηση, ότι οι δηλώσεις της πρώην καγκελαρίου «δεν είναι καινούργιες».
Σε μια εκδήλωση τον Ιούνιο του 2022, είχε ήδη εκφραστεί αναλόγως για την κατάσταση τον Ιούνιο του 2021.
Ωστόσο, δεν ανέφερε τότε τη στάση των βαλτικών κρατών και της Πολωνίας όσον αφορά τον διάλογο με τον Πούτιν.
Περνούν τα χρόνια και πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι. Πάνω απ΄όλα όμως ο καθένας και η καθεμιά αραδιάζουν απερίσκεπτα και ανόητα επιχειρήματα.
Άλλοθι στον ήδη επικηρυγμένο για εγκλήματα πολέμου Πούτιν είναι όλα αυτά. Και αν μη τι άλλο ολισθήματα στη θέα μιας ασύλληπτης βαρβαρότητας σε βάρος αμάχων.
Στην επιεικέστερη των περιπτώσεων, άφεση αμαρτιών.
