Στην Κρήτη από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού αναπτύχθηκεο Μινωικός πολιτισμός, ενώ στις Κυκλάδες και στην Πελοπόννησο αναπτύχθηκε οπρωτοελληνικός Μυκηναϊκός πολιτισμός.Περίπου από το 1450 π.Χ., ο Μυκηναϊκός πολιτισμός εξαπλώθηκε και στην Κρήτη.
Ο Μίνωας Καλοκαιρινός ήτανΈλληνας έμπορος σαπουνιών και κρασιού και ταυτόχρονα αρχαιοδίφης,πουγεννήθηκε και πέθανε στο Ηράκλειο Κρήτης (1843- 1907). Το 1877, μελετώντας κείμενα και πηγές, ανέσκαψε τον λόφο Τσελεπί Κεφάλα. Με δυο εργάτες και δουλειά μόλις τριών εβδομάδων, αφού η οθωμανικήδιοίκηση τον ανάγκασε να σταματήσει,έμελλε να γίνει ο πρώτος ανασκαφέας του μινωικού ανακτόρου της Κνωσού.Το 1898,στις σφαγές της 25ης Αυγούστου, που οδήγησαν τελικά τις μεγάλες δυνάμεις στην εκδίωξη του τουρκικού στρατού από την Κρήτη, οι Τούρκοι σκότωσαν τον αδελφό του Λυσίμαχο μαζί με τα τα δυο παιδιά του.Το πατρικό σπίτι πυρπολήθηκε μεαποτέλεσμα να καταστραφεί και η αρχαιολογική συλλογή με τα ευρήματα της Κνωσού.
Το 1900, ο Άγγλος αρχαιολόγος,Άρθουρ Τζον Έβανς (Sir Arthur John Evans, 1851 – 1941),που είχε μάθει για την ανακάλυψη της Κνωσού, αγόρασε για λογαριασμό της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα,όλη την αγροτική περιοχή γύρω από τις ανασκαφές του Καλοκαιρινού και ξεκίνησε εκεί δικές του ανασκαφές.Από τα πρώτα ευρήματα, ο Έβανς επισήμανε τη διαφορά τουμινωικούαπό τον μυκηναϊκόπολιτισμό. Στα ευρήματά τουυπήρχαν και πολλές εγχάρακτες πήλινες πινακίδες με δύο άγνωστες γραφές, τη Γραμμική Α και τη Γραμμική Β.Σύμφωνα με τον Έβανς αυτές δεν ήταν ελληνικές γραφές.
Το 1936, στηνεπέτειο των πενήντα χρόνων της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα,ο 85χρονος Έβανς παρουσίαζε τα ευρήματά του στην έδρα της Βασιλικής Ακαδημίας στο Burlington House στο Λονδίνο, σε μια έκθεση της Μινωικής τέχνης.Σε μια διάλεξή του για τους μαθητές του σχολείου Stowe ο Έβανς, μιλώντας για τους διαφορετικούς τύπους των προϊστορικών γραφών, έδειχνε στοακροατήριό του πινακίδες με τις άγνωστες γραφές. Από τη διάλεξη αλλά και τη συζήτηση που ακολούθησε, ένας δεκατετράχρονος νεαρός,ο Μάικλ Βέντρις(Michael Ventris,1922 – 1956), εντυπωσιάστηκε. Αφού ο Έβανς τον διαβεβαίωσεότι η Γραμμική Β δεν είχε ακόμη διαβαστεί, η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β έγινε εμμονή για τον μικρό Άγγλο μαθητή. Ο Βέντρις μεγαλώνοντας είχε ιδιαίτερη έφεση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Μεταξύ άλλων γνώριζε αρχαία ελληνικά και λατινικά, γαλλικά, πολωνικά και γερμανικά.
Το 1939, ο Αμερικανός αρχαιολόγος Καρλ Μπλέγκεν (Carl Blegen, 1887 – 1971)παρουσίασε ακόμα 600 πήλινεςπινακίδεςΓραμμικής Β, από το ανάκτορο του Άνω Εγκλιανού. Έτσι ο Βέντρις είχε ακόμα περισσότερο υλικό για να μελετήσει.
Το 1940, σε ηλικία 18 ετών και μόλις 4 χρόνια μετά τη συνάντησή του με τον Έβανς, ο Βέντρις δημοσίευσε στοAmerican Journal of Archaeology ένα άρθρο του με τίτλο «Εισαγωγή στη Μινωική Γλώσσα». Σε πρώτη φάση, έβλεπε λανθασμένα σχέσεις μεταξύ της Γραμμικής Β και της Ετρουσκικής γλώσσας.
Παράλληλα και ανεξάρτητα από τον Βέντρις, για την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β εργαζόταν και η κλασική αρχαιολόγος Άλις Κόμπερ(Alice Kober, 1906 – 1950). Αυτή είχε φτάσει στην παρατήρηση ότι ορισμένες λέξεις στις επιγραφές της Γραμμικής Β είχαν μεταβαλλόμενες καταλήξεις, κατ’ ανάλογο τρόπο όπως οι κλίσεις της λατινικής ή της ελληνικής γλώσσας.
Το 1948, ο Βρετανός αρχαιολόγοςΤζον Λίντον Μάιερς(Sir John Linton Myres 1869 – 1954) κάλεσε αυτούς που ασχολούνταν με την Γραμμική Β να συνεργαστούν για να τον βοηθήσουν στη μεταγραφή του συγκεντρωμένου μέχρι τότε υλικού. Μεταξύ άλλων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Μάιερς η Κόμπερ και ο Βέντρις.Το έργο της Κόμπερ αποδείχθηκε απαραίτητο γιατον Βέντρις για την αρχική κατανόηση της γραφής,με την οποία έχτισε τις θεωρίες του για τη Γραμμική Β.Ο Βέντριςξεχώρισε μια σειρά πλεγμάτων των συμβόλων της Γραμμικής Β,με τέτοιο τρόπο σαν αυτά να αφορούσαν φθόγγους ή συλλαβές με σύμφωνα και φωνήεντα.Ποια ήταν όμως σύμφωνα ή φωνήεντα ήταν κάτι που παρέμενε άγνωστο. Αυτή η αποτύπωση των συμβόλων έδειχνε αρκετά στοιχεία της γλώσσας που αφορούσαν κι ο Βέντρις άρχιζε να δοκιμάζει συνδυασμούςσυμβόλων. Η κύρια παρατήρηση που άρχισε να δίνει τη λύση στην αποκρυπτογράφηση της γραφής ήταν η εξής:
Συγκρίνοντας τις πινακίδες Γραμμικής Β από την ηπειρωτική Ελλάδα με αυτές από την Κρήτη, σημείωσε ότι ορισμένες ομάδες συμβόλων εμφανίζονταν μόνο στα κρητικά κείμενα. Αυτό τον οδήγησε στηντολμηρή υπόθεση ότι αυτά αφορούσαν τοπωνύμια στο νησί.
Ο Βέντρις άρχισε να«ξεκλειδώνει»τησυλλαβική Γραμμική Β και διαπίστωσε ότι η υποκείμενη γλώσσα της, ήταν η ελληνική. Την 1η Ιουλίου 1952, ανακοίνωσε τα προκαταρκτικά του ευρήματα σε μια ραδιοφωνική ομιλία του στο BBC.Την εκπομπήπαρακολουθούσε ο Άγγλος καθηγητής κλασικής φιλολογίαςστο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Τζων Τσάντγουικ (John Chadwick, 1920 - 1998), ο οποίος ειδικευόταν στην αποκρυπτογράφηση κωδίκων στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Οι δύο ερευνητές συνεργάστηκαν σε περαιτέρω έρευνα για την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β.
Όμως, στις 5 Σεπτεμβρίου 1956,ο Βέντριςσε ηλικία 34 ετών, σκοτώθηκεσε τροχαίο δυστύχημα. Λίγο πριν έγραφε:
«Οι ιδιορρυθμίες του νου και της προσωπικότητάς μου στράφηκαν εναντίον μου και με έκαναν να αμφισβητώ βαθύτατα την αξία της ευφυΐας… όσο και, σε μεγάλο βαθμό, και αυτής της ίδιας της ζωής».
