Η κυβέρνηση θα προχωρήσει μέσα στο καλοκαίρι στην ψήφιση νομοσχεδίου για την αλλαγή του τρόπου εκλογής περιφερειαρχών και δημάρχων. Σκοπός του υπουργού Εσωτερικών Θεόδωρου Λιβάνιου, είναι να εκλέγονται οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι από την πρώτη Κυριακή μέσω της εφαρμογής ενός περίεργου συστήματος, όπου ο ψηφοφόρος θα ψηφίζει για δήμαρχο, αλλά και εκείνον που θα επέλεγε αν δεν εκλεγεί αυτός που ψήφισε! Εφόσον ο πρώτος δεν έχει συγκεντρώσει το 42% των ψήφων, θα αθροίζονται οι ψήφοι πρώτης και δεύτερης επιλογής και όποιος έχει τις περισσότερες θα είναι δήμαρχος. Εννοείται ότι θα αποκτά και την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου.
Όλα αυτά τα θολά και περίεργα επιχειρούνται για να ενισχυθεί, δήθεν, η συμμετοχή στις εκλογές και να μειωθεί το κόστος διεξαγωγής. Είναι προφανές ότι πρόκειται για δικαιολογίες, μιας και όταν γίνονται αλλαγές στα εκλογικά συστήματα, ο κύριος στόχος ήταν και παραμένει να ενισχύονται οι εκλεκτοί κάθε κόμματος. Η κυβέρνηση φοβάται ότι στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές οι πολλοί σημερινοί περιφερειάρχες και δήμαρχοι θα δυσκολευτούν να εκλεγούν από την πρώτη Κυριακή, εξασφαλίζοντας το 43% που ισχύει σήμερα, και στη δεύτερη δεν θα έχουν καμία τύχη εκλογής. Για να αποφευχθεί αυτή η αντικυβερνητική συσπείρωση -όπως συμβαίνει κάθε φορά που ένα κόμμα βρίσκεται στην εξουσία και μάλιστα πολλά χρόνια- προωθείται ένα σύστημα που θα μπερδεύει τα πράγματα και, το σημαντικότερο, δεν θα δημιουργεί πολιτικό μέτωπο. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Θεόδωρος Λιβάνιος είναι ο εκλογολόγος του Μαξίμου -ξέρει, δηλαδή, τι κάνει και τι ακριβώς θέλει να πετύχει.
Η αυτοδιοίκηση και οι άνθρωποί της θυσιάζονται στον βωμό των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, και αυτό είναι μια τεράστια ζημιά. Η αυτοδιοίκηση δεν χρειαζόταν καμία αλλαγή εκλογικού νόμου -μια χαρά ήταν το σύστημα με το 50% και την πλειοψηφία σε όλα τα όργανα όποιου την επιτύγχανε. Οι «εξυπνάδες» με τη δήθεν απλή αναλογική, όπου άλλος ήταν δήμαρχος ή περιφερειάρχης και άλλος διέθετε την πλειοψηφία στα συμβούλια, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου, για να φτάσουμε σε συστήματα ακραίας ενισχυμένης αναλογικής, που τελικά κανείς δεν θα ξέρει τι ψηφίζει και ποιος εκλέγεται. Και αυτό, βέβαια, δεν είναι ούτε ενίσχυση της συμμετοχής ούτε ενίσχυση του θεσμού της αυτοδιοίκησης. Τα μικροκομματικά παιχνίδια στρέφονται, δυστυχώς, ενάντια στις τοπικές κοινωνίες και τα συμφέροντά τους.
panagopg@gmail.com
