H πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ έδειξε από νωρίς τις προθέσεις της που δεν είναι άλλες από την υποστήριξη δικτατορικών και αυταρχικών καθεστώτων, την στημένη αντιπαράθεση τόσο με την Κίνα όσο και με την Ρωσία του προσφιλούς και φιλικά διακείμενου σε αυτόν δικτάτορα Πούτιν, μια πολιτική που στόχευε από την αρχή στην αποδυνάμωση των ατομικών ελευθεριών στις ΗΠΑ αλλά και γενικότερα στην καλλιέργεια σχέσεων με ολοκληρωτικά καθεστώτα αλλά και σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ευρώπη όσο και αν θέλουν μερικοί και ειδικά η ακροδεξιά να παρουσιάσουν τις ΗΠΑ με την σημερινή ηγεσία ως εγγυητή της ασφάλειας στην Μέση Ανατολή.
Οι ΗΠΑ βέβαια όπως έκαναν και παλαιότερα, συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους σε όλα τα επίπεδα και ειδικά από γεωστρατηγικής σκοπιάς καθώς στόχος δεν είναι παρά η ενεργός εμπλοκή τους σε εστίες κρίσεων, όσο και η διαμεσολαβητική ψευτο-αργκό του τωρινού προέδρου τους αναφορικά με την ρωσική εισβολή.
Ο ρόλος των ΗΠΑ σε αυτή την χρονική στιγμή και με την προεδρία Τραμπ είναι τουλάχιστον διακοσμητικός σε ότι αφορά την αναγκαία επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία. Είναι αυτό που λέμε πως ο όμοιος στον όμοιο και όλα τα άλλα περιττεύουν.
Ο ρόλος όμως του Αμερικανού προέδρου πέρα από κωμικός είναι και επικίνδυνος όπως οι ίδιοι οι δημοκρατικοί δια στόματος Ομπάμα επισημαίνουν. Πρόκειται για μια πολιτική απόλυτα σκληρή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας, μια πολιτική που βγάζει ενίοτε τον κόσμο στους δρόμους.
Ας δούμε λοιπόν τα τελευταία του «επιτεύγματα» και ενέργειες που πυροδοτούν και θα συνεχίζουν να πυροδοτούν αντιδράσεις.
Γιατί ότι έγινε στις ΗΠΑ από πλευράς κοινωνικής πολιτικής, γκρεμίζεται με συνοπτικές διαδικασίες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ήδη εδώ και δεκαετίες ουσιαστικά δεν υπάρχει κοινωνικό κράτος στις ΗΠΑ, παρά μια παρωδία ενός αδίστακτου ψευδο-ψωρο-καπιταλισμού, γιατί και αυτός με την Κεϋνσιανή έννοια του όρου η την επιχειρηματολογία του Άνταμ Σμιθ δεν υφίσταται καν εδώ και δεκαετίες.
Ας δούμε λοιπόν τα έργα και ημέρες του Τραμπ. Η τελευταία εξέλιξη σχετίζεται με τις περικοπές στις επισιτιστικές ενισχύσεις για τους άπορους και φτωχούς καθώς και την λιτότητα σε όλα τα επίπεδα στο όνομα ενός δήθεν νοικοκυρέματος των οικονομικών.
Εν μέσω του μπλοκαρίσματος του προϋπολογισμού στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση του Τραμπ ανακοίνωσε ότι εκατομμύρια άποροι πολίτες της χώρας θα λάβουν μόνο περικοπές στις επισιτιστικές ενισχύσεις αυτό το μήνα. Σε δικαστικά έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν τη Δευτέρα, ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Γεωργίας δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει 4,65 δισεκατομμύρια δολάρια από ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης για τις ενισχύσεις. Αυτό αντιστοιχεί στο «50% των επιδομάτων που δικαιούνται τα νοικοκυριά».
Στο πλαίσιο του Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP), περίπου 42 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ με μηδενικό ή χαμηλό εισόδημα λαμβάνουν κάρτες πληρωμής για να μπορούν να αγοράζουν φρούτα και λαχανικά, κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Αυτό κοστίζει στο κράτος περίπου 9 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα, τα οποία επηρεάζονται από την τρέχουσα περικοπή του προϋπολογισμού. Ως εκ τούτου, οι ενισχύσεις SNAP έληξαν το Σάββατο. Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα, η κυβέρνηση σκοπεύει να αντλήσει περίπου το ήμισυ των χρημάτων από ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης. Δεν θα πρέπει να αξιοποιηθούν άλλες πηγές χρηματοδότησης, δήλωσε στο δικαστήριο του Ρόουντ Άιλαντ ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Γεωργίας, το οποίο είναι αρμόδιο για τις ενισχύσεις του SNAP.
Από τις αρχές Οκτωβρίου ισχύει δημοσιονομικός περιορισμός
Στις ΗΠΑ ισχύει από την 1η Οκτωβρίου δημοσιονομικός περιορισμός, και εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι των ομοσπονδιακών αρχών δεν πληρώνονται πλέον λόγω του λεγόμενου shutdown. Ο δημοσιονομικός περιορισμός τέθηκε σε ισχύ αφού οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε έναν προσωρινό προϋπολογισμό.
Από τότε, οι δύο πλευρές αλληλοκατηγορούνται για την παράλυση τμημάτων της διοίκησης. Το shutdown θα τερματιστεί μόνο όταν εγκριθεί ένας προσωρινός προϋπολογισμός. Δεν διαφαίνεται πάντως συμφωνία.
Θα δούμε στο μέλλον και άλλες πολιτικές λιτότητας και προφανείς παραβιάσεις βασικών δικαιωμάτων. Απομένει να δούμε σε ποιο επίπεδο θα υπάρξουν αντιδράσεις για μια πολιτική που ουσιαστικά κατακερματίζει την αμερικάνικη κοινωνία. Γιατί μετά τις απελάσεις μεταναστών, θα ακολουθήσουν και άλλα. Παρά το γεγονός ότι στην πράξη είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν.
