Μετά από μια μακρά διαδικασία επιλογής, υποτίθεται με συνδυασμό υποκειμενικών και αντικειμενικών κριτηρίων, επελέγησαν νέοι διοικητές στα νοσοκομεία της Πελοποννήσου. Δεν χρειάζεται πολύ μεγάλη ανάλυση για το ποια κριτήρια ήταν αυτά που υπερίσχυσαν και για ποιον λόγο έγινε όλο αυτό το πολύπλοκο μαγείρεμα. Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι έγινε πολύς χαμός για το τίποτα και το χειρότερο: Για πολλούς μήνες υπήρχαν ουσιαστικά προσωρινοί διοικητές στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας.
Είναι άραγε τόσο σημαντικοί οι διοικητές και δημιουργήθηκε πρόβλημα που κάποιοι ήταν προσωρινοί; Οι διοικητές ενδεχομένως και να μην χρειάζονται, αλλά όταν αποτελούν την κορυφή της ιεραρχίας σε ένα σύστημα, η προσωρινότητα αποτελεί πρόβλημα. Και αυτό αποτυπώθηκε σε πολλές λειτουργίες των νοσοκομείων. Το βασικό ερώτημα βέβαια παραμένει: Σε τι χρησιμεύουν οι διοικητές και τα συμβούλια στα νοσοκομεία και για ποιον λόγο δεν μπορούν να λειτουργήσουν με υπηρεσιακά στελέχη, με έλεγχο από τις αντίστοιχες κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου;
Δύσκολα θα βρει κάποιος κάτι που μπορεί να κάνει ένας γυμναστής, μια δικηγόρος ή μια οικονομολόγος και δεν μπορεί να το κάνει ο διευθυντής των οικονομικών, των τεχνικών ή των ιατρικών υπηρεσιών ενός νοσοκομείου. Δεν είναι δύσκολο, τέλος, να ελέγχεται και να συντονίζεται όλο το σύστημα κεντρικά ή έστω σε επίπεδο Περιφέρειας από έναν μηχανισμό του υπουργείου, που ορθώς καθορίζει την πολιτική και θέτει τις προτεραιότητες.
Η ύπαρξη των διοικητών νοσοκομείων και όλου αυτού του διάτρητου συστήματος είναι για να βγαίνουν «πολιτικά μεροκάματα» και βέβαια για να υπάρχει έλεγχος του συστήματος στο πεδίο της καθημερινότητας και η αντίστοιχη προώθηση εξυπηρετήσεων και διευκολύνσεων. Οι διοικήσεις στα νοσοκομεία είναι δηλαδή μέρος του παλαιοκομματικού συστήματος διοίκησης της χώρας.
Η πραγματική μεταρρύθμιση δεν είναι να ψάχνουμε έναν με τυπικά προσόντα -άσχετο στις περισσότερες των περιπτώσεων με το γνωστικό αντικείμενο- για να παραστήσουμε ότι δήθεν ακολουθούμε αξιοκρατική διαδικασία, αλλά να δημιουργήσουμε μηχανισμό, που να λειτουργεί αυτόνομα και αποτελεσματικά με τους δικούς του ανθρώπους και στελέχη, τα οποία θα ελέγχονται και θα αξιολογούνται.
Με περαστικούς που, μέχρι να μάθουν πρόσωπα και καταστάσεις αποχωρούν, δεν υπάρχει προοπτική -και αυτό έπρεπε να έχει γίνει αντιληπτό από όλους. Η κατάσταση όμως διαιωνίζεται γιατί αυτό βολεύει τις μικροκομματικές σκοπιμότητες. Συνεχίζονται δηλαδή οι ίδιες πρακτικές, που οδήγησαν τη χώρα σε υστέρηση και την έφτασαν στη χρεοκοπία.
panagopg@gmail.com
