Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο τις τελευταίες ημέρες, έχει ήδη ξεκινήσει προκαταρκτική έρευνα σχετικά με την εγκατάσταση των λεγόμενων «Σπιτιών Ανακύκλωσης». Τα «Σπιτάκια Ανακύκλωσης» παρουσιάστηκαν ως αυτόνομες εγκαταστάσεις, που επιτρέπουν στους πολίτες να παραδίδουν ανακυκλώσιμα υλικά και να λαμβάνουν ανταμοιβή μέσω κουπονιών. Τέτοια σπιτάκια λειτουργούν από το 2023 και στην Καλαμάτα, τα οποία έχουν προμηθευτεί μέσω του φορέα διαχείρισης απορριμμάτων (ΦΟΔΣΑ) Πελοποννήσου και βρίσκονται και αυτά υπό έλεγχο.
Η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας επικεντρώνεται στο κόστος των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με πόρισμα της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΕΔΕΛ), οι τιμές προμήθειας των «σπιτιών» ήταν έως και πέντε φορές υψηλότερες από τις αντίστοιχες τιμές της αγοράς. Συγκεκριμένα, άλλες προσφορές για ανάλογο εξοπλισμό δεν ξεπερνούσαν τα 60.000 ευρώ ανά μονάδα, ενώ τα συγκεκριμένα σπιτάκια στοίχισαν 300.000 ευρώ το καθένα. Το ίδιο πόρισμα υπογραμμίζει ότι η έρευνα αγοράς ήταν ανεπαρκής και επιφανειακή: Οι δύο εταιρείες που κατέθεσαν προσφορές είχαν στενή σχέση και αποκλειστική συνεργασία μεταξύ τους, γεγονός που μετέτρεψε τον διαγωνισμό σε μια τυπική διαδικασία χωρίς ουσιαστικό ανταγωνισμό.
Το πόρισμα της ΕΔΕΛ είναι γνωστό ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2024, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια συνέχεια σε εθνικό επίπεδο, παρά την όχληση που υπήρξε από την Κομισιόν. Έτσι φτάνουμε στην παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η οποία θα κληθεί να διερευνήσει τι ακριβώς έχει συμβεί και αν το κόστος και οι επιλογές που έγιναν, δικαιολογούνται.
Όποιος παρατηρήσει τον τρόπο λειτουργίας αυτών των μονάδων, θα δει καθημερινά να καταλήγουν εκεί άνθρωποι που μαζεύουν αντικείμενα από τους κάδους απορριμμάτων και ανακύκλωσης. Έχουμε, δηλαδή, μια δομή, όπου εξαθλιωμένοι συμπολίτες μας αναζητούν υλικά στα σκουπίδια, για να τα ανταλλάξουν με κουπόνια.
Αλήθεια, ποιο είναι το περιβαλλοντικό όφελος μιας τέτοιας λειτουργίας; Είναι θεμιτό ένα οργανωμένο κρατικό ή δημοτικό σύστημα να διευκολύνει και να επιβραβεύει την "ανακύκλωση", που βασίζεται στη συγκομιδή από τους κάδους; Ή μήπως πρόκειται για έναν νέο «τομέα απασχόλησης», με... αναπτυξιακή προοπτική;
Όπως και να το προσεγγίσει κανείς, πρόκειται για μια θλιβερή κατάσταση. Αν, μάλιστα, αποδειχθεί ότι κάποιοι πλούτισαν μέσα από αυτή την κοινωνική αθλιότητα, τότε θα μιλάμε για πολλαπλό σκάνδαλο -οικονομικό, θεσμικό και βαθιά κοινωνικό.
panagopg@gmail.com
