Οι αγρότες στις Σέρρες αποδοκίμασαν έντονα -ουσιαστικά τον πήραν στο κυνήγι- πριν από μερικές ημέρες τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιάννη Ανδριανό. Το περιστατικό δεν ήταν τυχαίο. Αντίθετα, αντανακλά την οργή που έχει συσσωρευθεί στον αγροτικό κόσμο. Ο βασικός λόγος είναι οι χαμένες επιδοτήσεις, αποτέλεσμα του σκανδάλου στον ΟΠΕΚΕΠΕ, σε συνδυασμό με τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Το «ντου» των αγροτών κατά του υφυπουργού αποτυπώνει το εκρηκτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα όρια και είναι ξεκάθαρο ότι οι διαμαρτυρίες δεν πρόκειται εύκολα να κοπάσουν. Η ελληνική κτηνοτροφία, στην πραγματικότητα, έχει ουσιαστικά καταστραφεί.

Το σκάνδαλο των επιδοτήσεων έπληξε κατά κύριο λόγο τους κτηνοτρόφους, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι ταυτόχρονα και με μια σειρά από ασθένειες που έχουν σαρώσει τον κλάδο. Η λέξη «απόγνωση» ίσως είναι η μόνη που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια τη σημερινή εικόνα για τη μεγάλη πλειοψηφία όσων δεν είχαν καμία εμπλοκή με παράνομες επιδοτήσεις και, την ίδια στιγμή, βλέπουν τα κοπάδια τους να χάνονται. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν ζητούν γενικές υποσχέσεις, αλλά συγκεκριμένα μέτρα στήριξης και χειροπιαστές πολιτικές ανακούφισης, που θα εκτονώσουν την οργή. Ωστόσο, οι κυβερνητικοί παράγοντες δείχνουν να μην έχουν αντιληφθεί το πραγματικό μέγεθος της κρίσης. Συνεχίζουν να μιλούν γενικόλογα, να κόβουν κορδέλες σε εκθέσεις και να προχωρούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Αυτή η εποχή, όμως, έχει τελειώσει. Αν δεν επιθυμούν να δουν τα κυνηγητά και τους προπηλακισμούς να συνεχίζονται, θα πρέπει να επανεξετάσουν την κατάσταση από μηδενική βάση. Το πρώτο βήμα είναι η επιστροφή των επιδοτήσεων στους πραγματικούς δικαιούχους, δηλαδή σε αυτούς που όντως παράγουν και παλεύουν καθημερινά. Τα χρήματα που καρπώθηκαν οι επιτήδειοι μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ δόθηκαν εις βάρος των υπόλοιπων αγροτών, τη στιγμή που η κτηνοτροφία πλήττεται ήδη από πολλαπλούς παράγοντες. Η επιστροφή αυτών των πόρων δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ζωτική ανάγκη.

Εύκολο να γίνει; Σαφώς όχι, όσο οι διαδικασίες ελέγχου και καταλογισμού των χρημάτων σέρνονται. Γι’ αυτό απαιτείται μια διαφορετική πολιτική φιλοσοφία: τόσο ως προς την ανάκτηση των κλεμμένων ποσών όσο και ως προς τη γενικότερη ενίσχυση του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα. Γιατί όσο αυτή η φιλοσοφία απουσιάζει, τα χωριά θα αδειάζουν, οι αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις θα εγκαταλείπονται και τότε όλοι θα αναρωτιούνται -δήθεν έκπληκτοι- «με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;».

panagopg@gmail.com