Η εξάρθρωση την περασμένη εβδομάδα κυκλώματος που δρούσε και στη Μεσσηνία και εκμεταλλευόταν αλλοδαπούς εργάτες γης, είναι η κορυφή του παγόβουνου στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αποτελεί κοινό μυστικό πως όσοι εισέρχονται και διαμένουν παράνομα στη χώρα γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κυκλωμάτων. Πρόκειται για σύγχρονο δουλεμπόριο, που εκμεταλλεύεται την αδυναμία του κράτους να θεσπίσει κανόνες καθαρούς και εφαρμόσιμους.
Οι ελιές στη Μεσσηνία, αν δεν υπάρξουν εργάτες γης, θα μείνουν αμάζευτες, και από τη στιγμή που δεν υπάρχουν εργατικά χέρια τα οποία να μπορούν να δηλωθούν, οι ελαιοπαραγωγοί ψάχνουν λύσεις εκτός πλαισίου, στην γκρίζα ζώνη μεταξύ νόμιμου και ηθικού. Το κενό της έλλειψης εργατικών χεριών το καλύπτουν κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τόσο τους εργάτες όσο και τους ελαιοπαραγωγούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οφείλεται στην έλλειψη ολοκληρωμένης πολιτικής. Το πρόβλημα και εδώ, όπως και σε όλα τα προβλήματα, είναι η θέσπιση κανόνων απλών, ωφέλιμων και βεβαίως εφαρμόσιμων.
Η κυβέρνηση από την αρχή της θητείας της προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο αίτημα για περιορισμό της ανεξέλεγκτης εισόδου ξένων μεταναστών, που χρησιμοποιούν τη χώρα ως πέρασμα προς την Ευρώπη, και στην ανάγκη κάλυψης των θέσεων εργασίας στον αγροτικό τομέα και τις κατασκευές. Η πολιτική που ακολουθείται είναι κατά βάση επικοινωνιακή και με στόχο τις ψήφους ενός ακροατηρίου, το οποίο έχει ξενοφοβικά και ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για ανθρώπους που νομίζουν ότι ανήκουν σε ένα ανώτερο είδος και αποστρέφονται καθετί διαφορετικό σε χρώμα, θρησκεία και αντίληψη.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών στη χώρα και η αδυναμία διαχείρισης του προβλήματος τα προηγούμενα χρόνια έχουν οδηγήσει στο να είναι συντριπτικά πλειοψηφική η ξενοφοβική ρητορική. Η αποτυχία ελέγχου και διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών οδήγησε σε μια τυφλή πολιτική, που δημιουργεί πρόβλημα στην οικονομία και την κοινωνία. Η απανθρωπιά δεν ταιριάζει στον ελληνικό πολιτισμό και στον χριστιανισμό, αλλά και αυτά οι περισσότεροι τα χρησιμοποιούν με βάση τη συγκυρία.
Η ελληνική οικονομία, για να λειτουργήσει, χρειάζεται εργατικά χέρια, τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν. Η ένταξη μεταναστών στην οικονομία της χώρας είναι τεράστιο ζήτημα, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται όταν η αντιμεταναστευτική ατζέντα μετατρέπεται σε ρητορική προσέλκυσης ακραίων αντιλήψεων. Τα κυκλώματα θα βρίσκουν πάντα τρόπο να εμπορεύονται αυτά που απαγορεύονται, με μεγαλύτερο κέρδος. Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν είναι χρήσιμα όταν ακολουθούν το ρεύμα της τύφλωσης, αλλά όταν δείχνουν τον δρόμο της διεξόδου. Η ελληνική οικονομία, για να ξεκολλήσει, χρειάζεται άλματα, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν όσο δεν παράγει αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες και ευκαιρίες.

panagopg@gmail.com